Ocena przydatności słupów drewnianych i żelbetowych do budowy linii telekomunikacyjnych

1. Analiza właściwości konstrukcji wsporczych

Do budowy linii teleenergetycznych przewodowych stosuje się słupy stanowiące podpory linii, wykonane z dwóch rodzajów materiałów:
-    drewna
-    betonu zbrojonego
Niezależnie od użytego materiału do wyrobu słupów, funkcja tych konstrukcji wsporczych pozostaje taka sama tzn. przenoszenia obciążeń zewnętrznych oraz ciężaru własnego. Zatem przy wyborze rodzaju słupów, ze względu na ich konstrukcję, należy rozważyć ich właściwości z wielu różnych punktów widzenia.
Drewno jako materiał budowlany ma liczne zalety ale również wady. Zadaniem konstruktora drewnianych budowli inżynierskich, do których należy zaliczyć linie telekomunikacyjne, jest wykorzystywanie wszystkich zalet tego materiału przy jednoczesnym niwelowaniu jego wad poprzez stosowanie odpowiednich technologii obróbki, impregnacji itp.
Do istotnych zalet drewna jako materiału budowlanego do konstrukcji słupów należą:
-    mały ciężar objętościowy
-    duża wytrzymałość i sprężystość
-    mały współczynnik rozszerzalności termicznej
-    odporność na działanie czynników chemicznych
-    łatwa obróbka bez względu na temperaturę otoczenia i porę roku
-    łatwość wykonywania połączeń

1.1. Ciężar objętościowy

Ciężar objętościowy używanych do produkcji słupów poszczególnych rodzajów drewna, przy wilgotności 18%, wynosi: sosna - 0,600 T/m³, świerk - 0,550 T/m³, modrzew - 0,650 T/m³. Ten stosunkowo mały ciężar objętościowy drewna sprawia, że słup o długości 10 m osiąga wagę 170-200 kg. Dla porównania słup żelbetowy o tej samej długości (10 m) waży 580 kg tzn. ponad 3-krotnie więcej gdyż ciężar objętościowy żelbetu wynosi Υ_żel = 25 kN/m3.
Z relacji między ciężarami słupów wykonanych z różnych materiałów wynikają kolejne przesłanki wskazujące, że korzystniej jest stosować słupy drewniane a nie żelbetowe.