- płytsze posadowienie w gruncie ze względu na niższy współczynnik aerodynamicznego oporu przy parciu wiatru
- łatwa obróbka bez skomplikowanych narzędzi
- możliwość produkcji elementów w sposób ciągły bez ograniczeń temperaturowych i klimatycznych
- wystarczająco długi okres technicznej przydatności w kontekście zużycia funkcjonalnego
- mniejsze prawdopodobieństwo wywołania konfliktu ze społecznością lokalną na terenach o luźnej zabudowie w aspekcie ochrony walorów krajobrazu i architektury terenów zabudowanych.
Istotą zagadnienia wyboru właściwej technologii wykonawstwa linii telekomunikacyjnych jest również to by powstały korzyści globalne dotyczące wszystkich w sensie ochrony środowiska naturalnego. Wynika z tego, że wskazane jest wybrać sposób budowy linii telekomunikacyjnych opartych na słupach drewnianych gdyż jest to technologia bardziej przyjazna środowisku już na etapie wytworzenia elementów konstrukcyjnych aniżeli budowa linii wspartych na słupach żelbetowych.
Słupy drewniane bowiem to pnie drzew poddane zgrubnej obróbce przy zastosowaniu małych nakładów energetycznych. Źródłem surowca do produkcji może być drewno pochodzące z cięć pielęgnacyjnych, wiatrołomów, a także obszarów leśnych poddanych przedwczesnemu wyrębowi (np. budowa autostrad).
W przypadku słupów żelbetowych występuje duże zużycie energii na etapie wypału klinkieru, produkcji stali, a później przy wykonywaniu betonów i elementów żelbetowych oraz transportu. Zatem ten proces technologiczny jest energochłonny o silnym oddziaływaniu negatywnym na środowisko naturalne.
Reasumując, można stwierdzić, że przydatność słupów drewnianych do budowy linii telekomunikacyjnych jest dużo większa aniżeli słupów żelbetowych.
